پس از صفویه، سلسله‌ای در ایران روی کار آمد که تنها یک پادشاه مهم داشت و این اولین سلسله سلطنتی در ایران بود که بعد از مرگ سرسلسله آن به سرعت شیرازه دولت از هم پاشیده شد و به لحاظ نام قبیله اصلی سر سلسله آن که افشار بود به افشاریه معروف شد. البته سقوط حکومت صفویه، باعث تشدید فعالیت سیاست خارجی دولت عثمانی گردید بطوریکه در اولین کوشش خود حکمرانی در شیروان و برخی ایالات دیگر را که از صفویه جدا شده بودند مستقر ساخت. بهرحال سلسله‌ای که نادر بوجود آورد از میان رفت و سلسلة دیگر که مؤسس آن مردی از طایفه زند بود این سلسله را زندیه نام نهاد. ویژگی این کتاب آن است که تنها به ذکر جنگلها، پادشاهان و فتوحات نپرداخته بلکه با نگرشی به فرهنگ، تمدن و مذهب زندگی اجتماعی این دوره را مورد بررسی قرار داده است.