این کتاب یکی از آثار بسیار ارجمند زبان فارسی است و امیر عنصرالمعالی ـ از شاهزادگان خاندان زیاری ـ آن را در چهل و چهارباب برای پسرش، گیلانشاه، نوشته و خواسته است بدین وسیله حاصل تجربیات خود را در اختیار فرزندش بگذارد و در زمینه‌های گوناگون وی را راهنمایی کند، و مسائل مختلف زندگانی و هنرها و پیشه‌های گوناگون آن زمان را به او بیاموزد. در انتهای کتاب فهرست جامعی از لغات و ترکیبات، آیات و اخبار و احادیث، اشعار فارسی و امثال و حکم و اعلام آمده است.