این کتاب به بررسی اخبار و تأثیر جنایات اصغر قاتل در جامعه ایران از زمان پهلوی اول می‌پردازد. نام "اصغر قاتل" همچنان در حافظه مردم ایران، به خصوص تهرانی‌ها، جاودانه باقی مانده است. این سرزمین که مهد کردارهای تلخ و داستان‌های ترسناک بوده، به تاریخچه این جنایات ناآرامی پی برده است. برخی از داستان‌ها به فراموشی سپرده شده‌اند، در حالی که برخی تنها در خاطره‌های افراد سال‌خورده باقی مانده‌اند. اما نام اصغر قاتل برای بسیاری شناخته‌شده است، حتی اگر جزئیات جنایات او شناخته‌نشده باشد. این کتاب تلاش می‌کند تا به پرسشی چرا این خاطرات تلخ در ذهن جمعی باقی مانده‌اند، پاسخ دهد. تأثیر این رویداد ترسناک بر جمعیت را به‌عنوان یک ترومای روانی توضیح می‌دهد. هرچند متخصصان روان‌شناسی جمعی نیاز دارند تا به‌صورت دقیقتر به این موضوع پرداخته ولی افراد عادی نیز می‌توانند حدس‌هایی بر اساس تجربه خود برای این پدیده بیان کنند. این تجربه تروماتیک می‌تواند روی روان جامعه تأثیر بگذارد و فراموشی آن یک فرآیند پیچیده در علوم روانی است. برخی از ماجراهای ترسناک در طول زندگی دیده‌ایم، اما بسیاری از آن‌ها را فراموش کرده‌ایم. اما اگر یک واقعه ترسناک واقعی در زندگی‌مان اتفاق افتاده باشد، هرگز فراموش نمی‌شود یا حداقل تصویر کم‌نوری از آن در ذهن‌مان باقی می‌ماند. تفاوت بین ترس‌های واقعی و هیجانات مصنوعی سینما وجود دارد. در سال‌های اخیر، تاکید اهل مطالعه و اهل دانش بر تاریخ اجتماعی ایران افزایش یافته است و کتاب‌های متعددی در این زمینه نوشته شده‌اند. اهمیت این رویکرد در تکمیل تاریخ سیاسی با تاریخ اجتماعی به دقت تبیین شده است. در تاریخ اجتماعی، تمرکز از حاکمان به شهروندان یا مردم می‌پردازد و نقش‌های کوچکتر در داستان به تصویر کشیده می‌شود.