برای شناخت هر قوم و ملتی، باید با فرهنگ عامه، (Folklore) آن قوم آشنایی پیدا کرد. فرهنگ عامیانة ایرانی گنجینة گرانقدری از آیین‌ها و جشن‌های مذهبی و ملی، عادات و عقاید، قصه‌ها و افسانه‌ها، امثال و ترانه‌ها، لالایی‌ها، پند پیران، چیستان‌ها و.. است. نگارنده در جلد نخست «فرهنگ عامه»، مباحث مربوط به فرهنگ عامة ایران را مورد بررسی قرار می‌دهد که برخی از آنها عبارت‌اند از: جشن‌ها، حرکات متناسب با موسیقی، موسیقی و ورزش‌های مذهبی، سنتی و ملی: جشن عید قربان، سده، نوروز، تیرگان و کشتی‌های محلی، بومی و سنتی ایران؛ آداب و سنن ملی: شب چله، سنت حجامت، و مراسم گاره خوسان در گیلان؛ اعتقادات و رسوم: آجیل مشکل‌گشا، شبیه‌خوانی، ترانة فال در آذربایجان؛ باورهای مردم: باورهای مردم ایلام، گیلان، کرد، سنگسر، و...؛ طب عوام و درمان محلی با داروهای سنتی؛ بازی‌های محلی کودکان: اتل متل توتوله، الک دولک، خرپران، بازی بومی استان ایلام؛ قصه‌ها و افسانه‌ها: قصة جواب دندان‌شکن؛ داش‌آکل، افسانة پیرزن و بلبل سرگشته؛ و نمایش‌های سنتی ـ آیینی: نقالی، تعزیه، خیمه‌شب‌بازی و سیاه‌بازی. (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)