این رمان نوشته‌ی امیر حسن چهل تن است. چهل تن از جمله نویسندگانی است که وقایع اجتماعی را با زندگی و روابط شخصی آدم‌ها گره می‌زند و از این طریق، بحران روابط انسان‌ها از دریچه‌ی بحران‌های اجتماعی می‌نگرد و به گونه‌ای ابعاد هستی انسان ایرانی را به اتفاقات جامعه مربوط می‌کند. در این رمان "ایرج" مردی حدودا شصت ساله، فقط پنج روز بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و پس از 28 سال از تبعید به ایران برمی‌گردد. این کار به او فرصتی می‌دهد تا به گذشته نگاه کند؛ به تهران و التهابات سیاسی دهه‌ی بیست. همسرش هنرپیشه‌ی تئاتر است و از طریق او یک بار دیگر، دوره‌ی فاخر تئاتر ایران در آن سال‌ها بازسازی می‌شود. البته ایرج چند ماه بعد ایران را برای همیشه ترک می‌کند. شخصیت دیگر این رمان پدر ایرج، یک سرهنگ ارتش است که با وقوع سوء قصد نافرجام به جان شاه در بهمن 1327 در محوطه‌ی دانشگاه تهران از کار برکنار می‌شود (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)