خاطرات دکتر جواد صدر، از رجال سیاسی دوران پهلوی، براساس یادداشتهای او، پس از وفاتش در سال 1379، تهیه و تنظیم گردیده است .خاطرات و حوادث دوران کودکی و قسمتی از دوران جوانی بیشتر نمایانگر اوضاع و احوال اجتماعی ایران در اواخر دوره قاجار و سلطنت رضاشاه است چون وی در سال 1291متولد شده است .بیان روابطی که میان نخست وزیران، وزیران و شخصیتهای مختلف سیاسی، فرهنگی و اجتماعی موجود بوده، بخش مهمی از خاطرات را تشکیل میدهد، به ویژه آن که خلقیات و روحیات و حالات دماغی همقطاران و رجال سیاسی دیگر را به دست میدهد .خاطرات نویسنده پس از کودتای 28مرداد در ماموریت به سازمان ملل متحد، کارداری سفارت ایران در یوگسلاوی سابق، عزیمت به اسپانیا و ماموریت در سفارت ایران در مادرید، معاونت سیاسی وزارت کشور و به خصوص پس از احراز پست معاونت وزارت امور خارجه و کفالت این وزارتخانه در برگیرنده نکات با اهمیتی است .اظهارات وی در مورد سفر هیئت بلند پایه اتحاد جماهیر شوروی سابق به ایران و مذاکرات نافرجام در خصوص اختلافات فیمابین و ذکر دقایق و جزییاتی که منجر به انعقاد پیمان دو جانبه میان ایران و آمریکا شد و همچنین مطاوی خاطرات نویسنده در زمان سفارت در توکیو پرده از اندیشه و رفتار بسیاری از رجال سیاسی گذشته بر میدارد .شرح ملاقاتهای نویسنده به عنوان وزیر کشور و نماینده دولت با امام خمینی (ره) در زمانی که ایشان در تهران تحت نظر بودند و همچنین دیدار وی با آیتالله حکیم در نجف و مذاکره در خصوص موضوع خانواده از بخشهای ارزشمند و معتبر کتاب است . خاطرات در بیست و پنج فصل تنظیم شده که عناوین هر فصل گویای مراحل زندگی و نوع اقدامات و سمتهای نویسنده است1 :ـ خانواده، 2ـ کودکی و نوجوانی، 3ـ در دانشکده حقوق، 4ـ تحصیل در فرانسه، 5ـ اشتغال در وزارت کشور، 6ـ در وزارت امور خارجه، 7ـ ماموریت به فلسطین، 8ـ در حاشیه سیاست، 9ـ در دولت عبدالحسین هژیر، 10ـ در دولت ساعد، 11ـ در دولت منصورالملک، 12در دولت سپهبد رزمآرا، 13ـ نخست وزیری دکتر محمد مصدق، 14ـ بعد از طوفان، 15ـ بازگشت به وزارت خارجه، 16ـ دوره چای و شیرینی، 17ـ ماموریت و سفارت در ژاپن، 18ـ دولت مستعجل منصور، 19ـ در دولت هویدا، 10ـ احزاب سیاسی در ایران و شرکت من در انتخابات سنا، 21ـ دوران فراغت، 22ـ طوفان انقلاب، 23ـ رکود فعالیتهای حفاری نفت، 14ـ دوران اسارت، 25ـ بعد از زندان .صفحات پایانی کتاب به اعلام و عکسهایی از دکتر صدر و بسیاری رجال سیاسی دیگر عصر اختصاص یافته است . (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)
0 نظر