حوزه اطلاع‌رسانی یک حوزه بزرگ و مهم از دانش بشری است که به سه شاخه اصلی تقسیم می‌شود: کتابداری، مدر‌شناسی و رسانه‌شناسی. رسانه‌شناسی خود از 2 مبحث بزرگ تشکیل می‌شود: رسانه‌های فیزیکی (رادیو، تلویزیون، روزنامه‌و ...) و رسانه‌های مجازی (تبلیغات، روابط عمومی، روزنامه‌نگاری و ...). کتاب حاضر به قسمتهایی از رسانه‌های فیزیکی و مجازی اختصاص دارد که مجموعاً مباحث مربوط به روزنامه‌ها و مجله‌ها را می‌پوشانند. مهمترین واژگان کتاب حاضر (که هر یک دارای شرح مجموعه ـ واژگان مفصلی است) عبارتند از: 1ـ رویداد، خبر، گزارش؛ 2ـ عنوان، تیتر؛ 3ـ مطلب، رده‌بندی مطلب؛ 4ـ تریبون، رسانه، نام نشریه، روزنامه، مجله، خواننده، تیراژ، اعتماد به رسانه‌ها؛ 5ـ نقد، نقد علمی، طنز، فکاهی، هجو، تفسیر، سرمقاله، نقد و نظر، طعنه، کنایه، تلمیح؛ 6ـ تشریح، تحلیل، تحلیل منطقی، سبک‌سنجی؛ 7ـ آگاهی، مسئولیت؛ 8ـ پیام، نماد، کلیشه؛ اشعار، اندیشه‌مرکزی، پیام خبر، تز، تم، موضوع، زبان؛ 9ـ ابهام، ایهام، بازی با کلمات، برجسته‌نمای، باف؛ 10ـ خلاقیت، تخیل، درج، حذف، کُلیّت‌بخشی، مستندنویسی؛ 11ـ ترسیم، عکس، حروف، کاریکاتور، گروتک؛ 12ـ روزنامه نخبه، خبرگزاری، خبرنگار؛ 13ـ تحریر گوشی.