کتاب «تبارشناسی نافرمانی در اندیشۀ سیاسی غرب» نوشته رافائل لادنی کاوشی جامع از مفهوم نافرمانی در طول تاریخ سیاسی غرب است. لاودانی، مورخ دانشگاه بولونیا، به طور سیستماتیک بررسی می‌کند که چگونه نافرمانی از زمان‌های باستان تا کنون درک، حمایت و نقد شده است. همانطور که از نام کتاب مشخص است، روش‌شناسی نویسنده برای تحلیل نافرمانی، تبارشناسی است. او تکامل نافرمانی را به عنوان یک مفهوم سیاسی دنبال می‌کند و اهمیت آن را در زمینه‌های مختلف تاریخی برجسته می‌کند. به همین جهت، به لحاظ ساختاری نیز کتاب به صورت زمانی تنظیم شده است. بخش اول کتاب به دوران باستان و قرون وسطی پرداخته است. نویسنده به این موضوع می‌پردازد که چگونه شخصیت‌هایی مانند سقراط و آبای اولیه مسیحیت نمونه‌هایی از نافرمانی هستند که هنجارها و مقامات رایج را به چالش می‌کشد. عصر انقلاب‌های بخش بعدی کتاب را تشکیل می‌دهد. این بخش به بررسی نقش نافرمانی در دوران روشنگری و جنبش‌های انقلابی قرن 18 و 19 می‌پردازد. نویسنده، نوشته‌های شخصیت‌های کلیدی مانند جان لاک، ژان ژاک روسو و کارل مارکس را که تئوری‌های نافرمانی مدنی و کنش انقلابی را طرح کرده‌اند، تحلیل می‌کند. پس از این، مفهوم نافرمانی در اندیشۀ معاصر بررسی شده است. نویسنده بحث را به قرن 20 و 21 می‌آورد و بررسی می‌کند که چگونه نافرمانی در متن دولت‌های دموکراتیک مدرن و جنبش‌های سیاسی جهانی، مفهوم‌سازی شده است. او تأثیر متفکرانی مانند هانا آرنت، مهاتما گاندی و مارتین لوتر کینگ جونیور را که درک معاصر از نافرمانی مدنی را شکل داده‌اند، مورد بحث قرار می‌دهد. او استدلال می‌کند که نافرمانی می‌تواند با به چالش کشیدن قوانین و سیاست‌های ناعادلانه، نقش مهمی در احیای شیوه‌های دموکراتیک بازی کند و در نتیجه مشارکت سیاسی و مسئولیت‌پذیری در جامعه را تقویت کند. در نهایت قابل ذکر است که رویکرد میان رشته‌ای کتاب آن را به منبعی ارزشمند برای دانشجویان و دانش پژوهان علوم سیاسی، تاریخ، فلسفه و رشته‌های مرتبط تبدیل می کند.