«وگانیسم» چیست؟ نزد برخی، این واژه از ریاضتی سرد و مبهم حکایت دارد، نوعی پرهیز غذایی. نزد برخی دیگر، وگان‌ها کسانی‌اند که سنت‌ها و آیین‌هایی را که زندگی بسیاری افراد را معنادار و مقدس می‌سازد لگدمال می‌کنند. برخی هم آن را یک‌جور مد روز یا دورۀ گذرا در زندگی نوجوانان می‌بینند. اما از دید کسانی که خود را «وگان» می‌دانند این واژه چه معنایی دارد و متضمن چه ارزش‌هایی است؟ وگان‌ها از مشارکت در خشونت علیه حیوانات دوری می‌جویند، یعنی از خریدن و مصرف کردن تن‌پاره‌های حیوانات، لبنیات، تخم‌مرغ، و دیگر محصولاتی که از کشتار و استثمار حیوانات به دست می‌آید، مثل پشم، چرم و خز، می‌پرهیزند. یک وگان در زندگی روزمره‌اش آزادانه انتخاب می‌کند راه خود را از کشتار و زجرهایی که از زایانیدن و کشتن حیوانات برمی‌خیزد جدا کند. استدلال وگانیسم از سه بخش تشکیل می‌شود: سلامتی، محیط‌زیست، و حیوانات. نویسندۀ این کتاب، شری کلب، استاد رشتۀ حقوق و دستیار قضایی، در منطقی اندیشیدن تبحر دارد. در این کتاب، خبری از تعصب و تندروی نیست. کلب استدلال‌های خود را با زبانی ساده مطرح می‌کند، اما افراد جبهۀ مقابل را، کسانی را که گوشت می‌خورند و فعال حقوق حیوانات نیستند، به چشم آدم‌هایی بی‌فکر و نادان نمی‌بیند. نگاه او باریک‌تر و آموزنده‌تر است. آنچه او از آن سخن می‌گوید مسئلۀ کوچکی مانند انتخاب رنگ لباسی که می‌پوشیم نیست؛ پای چگونه زیستن در میان است: اینکه چقدر باید در برخورد با باقی حیواناتی که در این سیاره با ما سهیم‌اند ملاحظه و پروا به خرج دهیم.