در کنار برخی از تفسیرهای قدیم قرآن که مصون از حوادث ایام بیکم وکاست به دست ما رسیده، انبوهی از پاره تفسیرها یافت شدهاند که گویا هر یک بازمانده دست نوشتهایی کامل از ترجمه، تفسیر و تأویل های آیات کتاب خدایند. در این میان، به سال 1351 ش و با همت انتشارات کتابخانه های عامه افغانستان (کابل) عکس 27 برگ (54) صفحه باقی مانده از تفسیری کهن منتشر شد که عنوان چند برگ تفسیر قرآن عظیم بر خود گرفت (شامل بخشی از آیه 5 تا پایان سوره شعراء و آغاز تا بخشی از آیه 16 سوره نمل). در پیشانی کتاب پس از مقدمه ای دو صفحه ای از محمدکریم شیون، رئیس کتابخانه های عامه افغانستان (ص «الف» - «ب» با توضیحاتی ده صفحه ای – و نه چندان ساختارمند - از غلامرضا مایل هروی روبه روییم که ذیل این عناوین گرد آمده اند: «بیست و هفت ورق تفسیر قرآن پاک»، «خط کوفی»، «خصوصیات املایی و انشایی این چند برگ قرآن پاک»، «لغات اصیل» و «بعضی جملات زیبا»؛ لابه لای این مطالب، به پراکندگی، از ویژگی های نسخه و خط آن، زمان تقریبی نگارش تفسیر، و مکان کشف دست نوشت سخن به میان آمده است (ص «ج» - «ل»).