در کتاب حاضر، سرگذشت «عزّت‌السّلطنه نظام مافی» (۱۲۷۴ - ۱۳۵۹) به رشتة تحریر درآمده است. «زهرا سلطان عزّت‌السّلطنه» دختر «رضاقلی خان نظام‌السّلطنه» و همسر «عبّاس میرزا» بود. زهرا سلطان که بعد از ازدواج، عزّت‌السّلطنه لقب گرفت، در روزگاری می‌زیست که زمانه در حال دگرگونی و تحوّل بین دو قطب قدیم و مدرنیته بود. عزّت‌السّلطنه شخصیت سیاسی نداشت و توانسته بود در زندگی پرتلاطم و متحوّلش، موازنه و تعادلی برقرار کند. شاخص زندگی عزّت‌السّلطنه، امور خیریه و موقوفات است که نشان‌دهندة شخصیت وطن دوست و مردمی اوست. در این اثر، زندگی عزّت‌السّلطنه، در دو دوره تدوین شده که دورة نخست، از زمان تولّد تا مرگ همسرش در سال ۱۳۱۴ هـ .ش را شامل می‌شود و دورة دوم، که همزمان با سلطنت محمّدرضا شاه بود، به شرح زندگی او در کنار فرزندان و نوه‌ها اختصاص دارد. در این سرگذشت‌نامه، توجّه خاصّی به مسئلة تحصیل فرزندان رضاقلی خان، مأموریت‌های او، جوّ حاکم بر خانوادة عزّت‌السّلطنه و تحوّلات سیاسی و موقوفات او شده است. کتاب، با هدف نشان دادن بازتاب وقایع سیاسی در شکل‌گیری زندگی زنان این دوره و همچنین، به تصویرکشیدن کنش و احساسات آنان در رویدادهای پرمخاطرة زمان به رشتة تحریر درآمده است.