هگل، گئورگ ویلهلم فریدریش (1831-1770) "دانش منطق" دومین اثر بزرگ خود را، آنگاه که به عنوان رییس دبیرستان "اگیدین" در "نورنبرگ" اقامت داشت پدید آورد. این اثر در سال های 1812 تا 1816 در سه بخش انتشار یافت. هگل مهم ترین فیلسوف عصر جدید است که مفهوم تاریخ مندی هستی را در فلسفه وارد می کند. قانونی که هم بر کّل سیر تکامل روح و هم بر تمام اجزای آن حاکم است، قانون دیالکتیک است که هگل آن را در دانش منطق بسط داده است. دیالکتیک شاید از مهم ترین اجزای فلسفة هگل است، او در این حوزه قوانین مختلفی از جمله قانون تبدیل کمیت به کیفیت و بالعکس، قانون وحدت ضدّین، قانون نفیِ نفی را صورت بندی کرده و تضاد را اصل محرکة هر گونه تحوّل و جوهرة دیالکتیک دانسته است.