کتاب «ارباب زمان» نوشته میچ آلبوم، نویسنده، موسیقی‌دان و برنامه‌ساز تلویزیونی است. آلبوم، نویسنده‌ای کم‌کار اما از نظر منتقدان، موفق است. مشهورترین کتاب او «سه‌شنبه‌ها با موری» نام دارد، که مدت‌ها در صدر کتاب‌های پرفروش قرار داشت. او در این کتاب به یکی از مهم‌ترین مفاهیم بشری، یعنی زمان پرداخته است. با اینکه به نظر می‌رسد زمان به عنوان یک مفهوم قراردادی از مفهومی مشترک بین مردمان دارد اما تجربه هر کس در مواجهه با زمان، تجربه‌ای متفاوت است. حتی فرهنگ‌ها و خرده‌فرهنگ‌های مختلف نیز تعاریف و دیدگاه‌های متفاوتی نسبت به زمان دارند. نویسنده در این کتاب با رویکردی داستانی، مواجهه آدمهای مختلف را با زمان به تصویر می‌کشد. شخصیت‌های این داستان، آلبوم، با زمان درگیرند. فردی زمان بیشتری رسیدن به زندگی ایده‌آل خود طلب می‌کند، دیگری در آرزوی زمان بیشتر برای سپری کردن در کنار همسرش است که به علت بیماری هر لحظه مرگ را انتظار می‌کشد. این رمان سرشار از جملات مختلف درباره زمان و اهمیت آن است و مخاطب در بسیاری از بخش‌های کتاب با جملات نصیحت‌گونه‌ای درباره ارزش زمان و زندگی مواجه می‌شود. نویسنده به مخاطب یادآوری می‌کند که برای هر کاری زمانی در زندگی مقدر شده است و زمان تولد، زندگی و مرگ برای هر فرد فرا خواهد رسید و این انسان‌ها هستند که باید از آن به بهترین شکل بهره ببرند. در بخشی از کتاب «ارباب زمان» می‌خوانیم: «تلاش کنید زندگی بدون زمان را در نظر آورید. احتمالاً نمی‌توانید. با مفهوم ماه، سال و ایام هفته آشنایید. ساعتی روی دیوار یا داشبورد خودرویتان هست. برای غذا خوردن یا تماشای فیلم، برنامه‌ریزی یا تاریخ یا زمانی را در نظر می‌گیرید. بااین‌حال هر آن‌چه را که در پیرامونتان هست زمان را در نظر نمی‌گیرید. پرندگان دیرشان نمی‌شود. سگ‌ها به ساعتشان نگاه نمی‌کنند. آهوها برای گذشت روز تولدشان ناآرامی نمی‌کنند. فقط انسان است که زمان را اندازه می‌گیرد. فقط انسان است که ساعت را به صدا درمی‌آورد. برای همین، فقط انسان است که ترسی فلج‌کننده را در درون دارد که هیچ جاندار دیگری ندارد. ترس از به پایان رسیدن زمان