توماس مان، نویسنده‌ی نامور آلمانی و برنده‌ی جایزه‌ی ادبی نوبل سال 1929، از ستایش‌گران پرشور ادبیات روسیه بود. وی از هر فرصتی برای ابراز ارادت انتقادی به بزرگان ادبیات روسیه سود جست و هرگز تاثر خود از آنان را پنهان نکرد. مان که تنها رمان و داستان نمی‌نوشت، بلکه در مقاله‌نویسی نیز ید طولایی داشت مقاله‌هایی درباره‌ی ادبیات روسیه و اثرآفرینان بی‌بدیل آن به قلم آورده است. از آن جمله‌اند چهار متنی که در این کتاب به نظر خواننده می‌رسند. متن اول، "برگزیده‌ی آثار ادبیات روسیه"، در سال 1921 به عنوان مقدّمه‌ای بر ویژه‌نامه‌ی ادبیات روسیه در مجله‌ای آلمانی به تحریر آمده است. در این نوشته ویژگی¬های کلّی ادبیات قرن نوزدهم و آغاز قرن بیستم روسیه بررسی و ملاحظاتی درباره‌ی بسیاری از شاعران و نویسندگان بزرگ روس مطرح می‌شود. سه مقاله‌ی دیگر به سه نابغه‌ی عصر طلایی ادبیات روسیه، داستایفسکی، تولستوی و چخوف، اختصاص یافته‌اند. مان در این مجموعه همکاران روس خود را با نگاهی به‌غایت شخصی و عاطفی نگریسته و در عین حال منتقدانه دقایقی از هنر آنان را نمایانده است که کشف آن‌ها جز از نویسنده‌ی متفکری چون او برنمی‌آید