گفتمان جنگ و تدبیر در تاریخ میانه ایران تلاشی است در ساحت مطالعات تاریخی از منظر بینارشته‌ای. تبیین ساختار دو نهاد امارت و وزارت در حاکمیت ایران، از ورود ترکان به ایران تا پایان حکومت تیموریان، و بازتاب آن در متون تاریخی و بافت اجتماعی از جمله اهداف نویسنده از نگارش این اثر است. تحلیل گفتمانی تاریخ با بهره‌گیری از رویکرد تحلیل گفتمانی ون لیوون چارچوب نظری ویژه‌ای برای مطالعۀ متون تاریخی ارائه داده است تا از آن طریق بتواند فراز و فرودهای دو نهاد امارت و وزارت را در قالب دو گفتمان جنگ و تدبیر در تاریخ میانه ایران تحلیل کند. در این اثر، مبانی و روش تحلیل گفتمان انتقادی ون لیوون به گونه‌ای دقیق معرفی شده و بین این رویکرد و تحلیل متون تاریخی پیوندی منطقی برقرار گردیده است. در نهایت، از آنجا که این کتاب تلاشی مصرانه در جهت پیوند تاریخ با مباحث بینارشته‌ای دارد، می‌تواند راهگشای محققان و دانش‌پژوهان رشته تاریخ در نگریستن به مباحث تاریخی از منظری نو گردد و الگویی مناسب جهت دوری جستن از تکرار نقل‌گرایانه و کلیشه‌ای روایت‌‌های تاریخی باشد.