"هویت ایرانی" یک اثر تاریخی و تحلیلی است که "احمد اشرف" آن را از "دوران باستان تا پایان پهلوی" مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. "احمد اشرف" در این اثر نکاتی را بیان کرده که با دیدگاه های کلیشه ای غالب بسیاری از افراد در تضاد می باشد و از این جهت خوانشی قابل تامل را به مخاطب ارائه می کند. نویسنده در این اثر با در نظر گرفتن "هویت ایرانی" به عنوان پدیداری اجتماعی که در نتیجه ی اتفاقات و حوادث تاریخی ظاهر می شود، به استدلال می پردازد. با این دیدگاه، وی هویت را پدیده ای می داند که ثابت و طبیعی نیست و در گروی حوادث، ابداع می شود، رشد می کند و دچار دگرگونی و تحول می شود. "احمد اشرف" با بررسی فشرده ی چشم اندازهای شکل دهنده ی هویت ملی و قومی، دگرگونی های تاریخی "هویت ایرانی" در دوره های مختلف نظیر پیش از اسلام، قرن های میانه ی اسلامی تا صفویه و ظهور هویت شیعی ایرانی در آن دوره و نهایتا "هویت ایرانی" در قرون نوزده و بیست میلادی را زیر ذره بین خواهد برد. وی از طریق رویکرد های ملت پرستانه، مدرن و پسامدرن و تاریخی نگر، "هویت ایرانی" را کاوش می کند. این اثر که در هشت فصل به قلم "احمد اشرف" در اختیار خوانندگان قرار گرفته، شامل دو مقاله از "گراردو نیولی" و "شاپور شهبازی" نیز می باشد که در خلال فصل های کتاب، در باب عناوینی چون شکل گیری "هویت ایرانی" در دوران باستان و تاریخ ایده ی ایران و "هویت ایرانی" در دوران هخامنشیان و پارت ها آورده شده است.