چه‌قدر عالی بود اگر یک صحنه قادر به ترسیم خویش بود! یا اگر به روشی جادویی امکان نمایش دقیق واقعیت بدون نیاز به مهارت‌های طراحی و کار سخت میسر بود! در اوایل قرن نوزدهم برای طبیعت‌گرایی و دقت در هنرهای بصری ارزش بالایی در نظر گرفته شد. شکل‌گیری تصویر به صورت ابتدایی توسط اتاقک‌های تاریک بدیع، امری شناخته شده بود و برای قرن‌ها به منزله‌ی ابزاری کمکی مورد استفاده‌ی نقاشان بود، ولی هیچ‌گونه ماده‌ی حساس به نوری برای ثبت تصویر وجود نداشت. در سال 1830 ترکیبی از نیاز نقاشی و رشد فزاینده‌ی اکتشافات علمی اولین استفاده‌ی موفق از مواد شیمیایی حساس به نور در دوربین‌ را شکل داد، و این زمان شروع داستان عکاسی بود. "داستان عکاسی"، راهنمایی ابتدایی درباره‌ی تاریخ عکاسی است که برای دانشجویان عکاسی و هنر نگاشته شده است. بخش نخست کتاب به پیشرفت‌ها و بخش دوم به موضوعات، سبک‌ها و روش‌های انتخاب شده توسط عکاسان اختصاص داده شده است (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)