سهم توده‌های گمنام مردم ـ مردم کوچه و بازار ـ در تولید و نشر علم بیش‌تر از آنی بوده است که ما می‌دانیم. اگرچه نیوتن خود می‌گفت روی شانه‌های غول‌ها نشسته تا توانسته دوردست‌ها را ببیند. واقعیت این است که از هزاران هزار صنعتگر کوتاه‌قد بی‌سواد هم سواری گرفته است مورخان تا حدودی توانسته‌اند سنت مدیحه‌گویی در تاریخ‌نویسی را ـ نظریه‌ای که تاریخ را ساخته و پرداخته‌ی مردان بزرگ می‌داند ـ دگرگون کنند، ولی نویسندگان تاریخ علم با همه‌ی تلاش‌ها و تحقیقاتشان کم‌تر در این زمینه توفیق داشته‌اند. تاریخ علم مردم گامی است برای نشان دادن سهم مردم ـ توده‌های گمنام مردم ـ در تولید و نشر علم از هزاران سال پیش تا امروز.