"کیمیا خاتون" دختر مولاناجلال‌الدین محمد بلخی، شاعر و عارف برجسته ایران در قرن هفتم است. او که پرورش یافته محیط و خانه مولاناست در جوانی و به خواست شمس تبریزی، مرشد و معلم مولانا، و به خواست پدر در اوج جوانی به زوجیت شمس درمی‌آید و به رغم اختلاف سنی زیاد با شمس به‌این پیر روشن‌ضمیر دل می‌سپارد و بانوی خانه شمس می‌شود؛ اما افسوس که شمس دیر نمی‌پاید. نویسنده داستان حاضر سرگذشت کمیماخاتون از دوران کودکی تا مرگ را به رشته تحریر کشیده ‌است. (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)