نوشتار حاضر، متن گفت‌وگو با "لیلی گلستان" ـ از مترجمان معاصر کشور ـ است که حول این محورها صورت پذیرفته است: دوران کودکی، خصوصیات اخلاقی، وضعیت اقتصادی خانواده، دیدگاه مذهبی خانواده، میزان ارتباط با هنر، زمان علاقه‌مندی به نویسندگی، وضعیت محافل ادبی دهه‌ی چهل، اولین ترجمه، کار با مطبوعات، چگونگی ارزیابی ادبیات دهه‌ی چهل و پنجاه، تعریف کلی از ترجمه در ایران، دیدگاه وی در خصوص ترجمه‌ی شعر، سبک وی در ترجمه، مشکلات ترجمه در ایران، معیار انتخاب یک کتاب برای ترجمه، چگونگی موثر بودن نقد در امر ترجمه، وضعیت ترجمه در دهه‌ی هفتاد و تغییرات آن نسبت به دهه‌ی شصت، دلیل روی آوردن به ترجمه‌ی کتاب‌های هنری و.... وی در پاسخ به این سوال که مشکلات ترجمه را در ایران چه می‌دانید؟ پاسخ می‌دهد: "کپی‌رایت نداریم و بیچاره مترجم گناهی ندارد. کتابی معروف می‌شود و دو سه نفر سراغ ترجمه کردن آن می‌روند، بی‌آن‌که از کار یک‌دیگر خبر داشته باشند. زحمت مضاعف و هدر دادن انرژی‌ها. البته در نهایت، آن‌کسی که ترجمه‌اش بهتر است پرفروش‌تر می‌شود و نه لزوما آن که زودتر آمده.مخاطب را دست‌کم نگیریم". وی هم‌چنین از وجود ناشران بد، به عنوان مشکل دیگر ترجمه در ایران، یاد می‌کند. برخی از آثار ترجمه شده‌ی وی عبارت‌اند از: "تیستوی سبز انگشتی"، "پنجره‌ای گشوده به چیزی دیگر (مصاحبه با مارسل دوشان)"، "زندگی، جنگ و دیگر هیچ، اثر اوریانا فالاچی"، "اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری اثر کالویتو"، "داستان تخت خواب از گی دوموپاسان"، "چه‌طور بچه به دنیا می‌یاد اثر آندرو آندری"، "گزارش یک مرگ اثر گابریل گارسیا مارکز" و درباره‌ی رنگ‌ها اثر ویتگنشتاین. (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)