«محمدعلی فروغی» ملقب به «ذکاء الملک» در آبان 1254 هـ . ش به دنیا آمد. وی پسر «محمدحسین فروغی»، از رجال و سیاستمداران و ادبا و دانشمندان ایران بود و در مدرسه «دارالفنون» به تحصیل طب پرداخت. اما پیش از اتمام این رشته به ادبیات و فلسفه روی آورد. وی در دوره دوم مجلس شورای ملی به نمایندگی تهران و چندی به ریاست انتخاب شد و تا پیش از روی کار آمدن سلسله پهلوی مدتی وزیر دارایی، وزیر عدلیه، وزیر امور خارجه و رئیس دیوان عالی کشور بود. در نهم آبان 1304 نخست‌وزیری رضاشاه را برعهده گرفت، اما بعد به دلایلی مغضوب رضاشاه و مستعفی شد و پس از آن به خدمات فرهنگی پرداخت. وی در سال 1321 خورشیدی از دنیا رفت. این کتاب شامل مقالاتی از او می‌باشد.(منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)