عرفان نظری که برای نخستین‌بار به وسیلة ابن‌عربی به صورت شاهکار ماندگار ارائه شد و سپس به وسیلة شاگردان و مریدان وی گسترش یافت، از لحاظ موضوع و مسائل بسیار شبیه فلسفه است. یعنی عرفان نظری نیز با یک وجودشناسی عام همراه است. وجودشناسی که هم به واجب‌الوجود و هم به غیر آن، قابل اطلاق است. به هر حال شناخت عوالم، مراتب هستی و وجود، از مباحث مطرح در عرفان اسلامی به خصوص عرفان ابن‌عربی است. چنان‌که ابن‌عربی در برخی مباحث دقیقاً متأثر از ابن‌سیناست و مباحث را به صورت فلسفی مطرح می‌کند. کتاب حاضر در خصوص عرفان ابن‌عربی پس از درج کلیات این فصول را شامل می‌شود: الهیات؛ وجودشناسی؛ معرفت‌شناسی؛ هرمنوتیک (تأویل و تغییر)؛ رستگارشناسی و تکمله. (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)