نگارنده در کتاب حاضر، با بیان اندیشه‌های متافیزیکی «ابوعلی حسین ابن عبدالله ابن سینا» (980ـ1037م.)، درصدد است تا به پرسش‌های: «نفس چیست و به عنوان علت چه رابطه‌ای با بدن دارد؟» و «خدا چیست و به عنوان علت چه نسبتی با جهان دارد؟»، پاسخ دهد. بدین منظور نگارنده ریشه‌های اندیشة ابن سینا را در دنیای مغرب زمین بخصوص نزد «ارسطو» و متفکران دورة‌ اسکندرانی دنبال کرده و تحول مفاهیم فلسفی را با دقت تمام به تصویر کشیده است. وی در این مسیر تأثیرات دنیای اسلام را در اندیشة ابن‌سینا نادیده نگرفته و به ریشه‌های تفکر او نزد متکلمان و «فارابی» هم توجه نشان داده است. نگارنده ابن‌سینا را متفکری معرفی کرده، که اندیشه‌های دیگران را خوب فهمیده و از مجرای آنها برای مشکلاتی که با آن روبه‌رو بوده، همچون دو سؤال مطرح شده، راهکارهایی مناسب ارائه داده است.(منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)