سنایی از مشاهیر برجستة عرصة فرهنگ و ادبیات ایران، در اواخر سدة پنجم و اوایل سدة ششم قمری است که به لقب «حکیم» شهرت یافته و آثار او در ادبیات عرفانی و صوفیه، در سیر تکوین این حوزة ادبی تاثیر فراوان داشته است. در این کتاب، کوشش می‌شود ویژگی‌های سیاسی ـ اجتماعی، فرهنگی و اوضاع علمی روزگار او بیان شود. هم‌چنین در آن از زندگانی، تحول فکری، انعکاس فرهنگ زهد و تصوف در آثار او، تاثیرگذاری شیوة شاعری آن حکیم بر بزرگانی چون عطار و مولانا، سخن می‌رود. اشاره به دیدگاه‌های اجتماعی شاعر، مذهب، فتنه‌های مذهبی در زمان زندگی وی، و افسانه‌هایی که تذکره‌نویسان دربارة او از یک‌دیگر نقل کرده‌اند، نیز معرفی بعضی آثار و بحثی کوتاه دربارة جایگاه آنها در شعر و ادب فارسی، بخش‌هایی دیگر از مطالب کتاب است (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)