آموزشگاه مددکاری اجتماعی در سال 1337 به وسیله «ستاره فرمانفرمائیان» تاسیس شد. مدتی بعد نام آن به «آموزشگاه عالی خدمات اجتماعی» و سپس به «دانشکده خدمات اجتماعی» تغییر یافت. مددکاری اجتماعی حرفه کمک و یاری خوانده می‌شود. این حرفه برای آن دسته از افرادی مناسب است که دارای تمایل قوی به کمک به مردم نیازمند و پیشرفت و ارتقای زندگی آنان هستند. مددکاری اجتماعی به مردم کمک می‌کند تا مسائل شخصی و خانوادگی مانند مسکن نامناسب، بیکاری، بی‌سوادی، بیماری، ناتوانی، و اعتیاد را حتی‌الامکان حل کنند یا تخفیف دهند. برخی از وظایف اصلی مددکاران بدین‌قرار است. مددجویان و حمایت از آنان برای پیشرفت مهارت آنان در حل مشکلات شخصی یا اجتماعی؛ کمک‌های مالی، حمایت‌های قانونی، معالجات درمانی، تامین مسکن از طریق ارجاع؛ موسسات و سازمان‌های مسئول؛ و ارزیابی بیماری و آسیب‌های اجتماعی. کتاب حاضر پس از حل اصول کلی مددکاری اجتماعی این مباحث را دربرمی‌گیرد: تلاش‌های انجام شده به وسیله آموزشگاه خدمات اجتماعی و مددکاران خدمات اجتماعی؛ مددکاری اجتماعی در سازمان‌ها و نهادها؛ مطالعه‌ها و بررسی‌های انجام شده در آموزشگاه‌های خدمات اجتماعی مانند مطالعه پیش‌گیری از پدیده روسپی‌گری و ارزش‌یابی کارکرد دانشکده خدمات اجتماعی از نقطه‌نظر فارغ‌التحصیلان این رشته در سال‌های 57-1339؛ و مصاحبه با گروهی از پیشگامان حرفه مددکاری اجتماعی. (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)