فرهنگ هر جامعه، بهترین گواه و گویای ساختار کلی آن جامعه است و در تربیت یا آموزش و پرورش مهم‌ترین مولفة فرهنگ هر جامعه به شمار می‌رود. بنابراین، تربیت و فرهنگ تفکیک‌ناپذیرند و آن دو را باید یک «سیستم» تلقی کرد. پرداختن به آموزش و پروش بدون پرداختن به فرهنگ، نارسا و ناقص خواهد بود و برعکس آن، یعنی پرداختن به فرهنگ جامعه بدون توجه به آموزش و پرورش، طبعا رسایی لازم را نخواهد داشت. نگارنده با پرداختن به موضوع روان‌شناسی فرهنگ و تربیت بر ارتباط ناگسستنی این دو پدیده به فرآیند جامعه تاکید و واقعیت‌های روان‌شناختی فراموش‌شده مربوط به آنها را بررسی کرده است. ماهیت آموزش ـ پرورش و فرهنگ، نقش‌ آموزش ـ پرورش در فرهنگ عمومی، واقعیت‌های فراموش‌شدة روان‌شناختی تربیت در آموزش ـ پروش معاصر، واقعیت‌های روان‌شناختی فراموش‌شده، و واقعیت‌های روان‌شناختی در تربیت، عناوین سرفصل‌های کتاب هستند.(منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)