برای انسان دینی، زمان نیز مانند مکان نه متجانس است و نه متصل، از یک‌سو، فواصل و آنات قدسی وجود دارد، برای مثال رمان جشن‌ها (که بخش اعظم آن ادواری است): از سوی دیگر، زمان عرفی و اتصال زمانی عادی‌ای وجود دارد که در آن، اعمال بدون معنای دینی جایگاه و مقام خود را دارند. میان این دو نوع از زمان، البته نوعی اتصال و پیوستگی وجود دارد، امّا با آیین‌ها و شعائر، انسان دینی می‌تواند بدون خطر از استمرار زمان عادی، به زبان قدسی گذر کند. کتاب در 5 فصل گردآوری شده است: ـ فضای قدسی و مقدس ساختن جهان؛ ـ زمان مقدس و اساطیر؛ ـ‌قداست طبیعت و دین کیهانی؛ ـ هستی بشری و حیات تقدس‌یافته؛ ـ بررسی تاریخی.