پارزیفال (پرسوال) نام قهرمان رمانی ناتمام از کرتین تروایی، بزرگ‌ترین شاعر قرون وسطی، است که در حدود سال‌های 1190-1181 م تالیف شده است. نویسنده در این پژوهش با بررسی اسطوره‌ی پررمز و راز پارزیفال به دنبال منبع شرقی آن و نمونه‌های برابری است که معنای صور نوعی یا مثالی در فرهنگ ما دارد. ابتدا روایت چندی که از اسطوره‌ی پرسوال موجود است برای درک اختلافات فاحشی که میان آن‌هاست آورده می‌شود، سپس منظومه‌ی طولانی پارزیفال که به وسیله‌ی وافرام آلمانی سروده شده ذکر می‌گردد. رسالت پارزیفال حمایت از ستمدیدگان و بینوایان و ناتوانان و زنان بی‌پناه است. نوینسده تفاسیری را که در خصوص این دو داستان وجود دارد بیان می‌کند که البته بیش‌تر این تفاسیر، عرفانی است. یکی از این تفاسیر، تفسیر هنری کربن است که اسطوره‌ی مذکور را از دو منظر مزدیسنی و اسلام شیعی تفسیر می‌کند. تفسیر دیگری از آقای کویاجی به اسطوره‌ی کیخسرو و همراهان وی اشاره می‌کند و واسطه‌ی انتقال اسطوره یا حلقه‌ی پیوند میان آن‌ها را میتراییسم (مهرپرستی) می‌داند. نویسنده معتقد است بن‌مایه‌ی اسطوره‌ی پرسوال و پارزیفال، آموزش و ستایش مذهب عشق و رازآموزی در طریقت عشق و عاشقی است. از این لحاظ میان شوالیه‌های رمان‌های عرفانی غرب و پهلوانان رسالات و منظومه‌های عرفانی شرق در دورانی از تاریخ همانندی‌های چشمگیر می‌توان دید (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)