کتاب در هفده فصل به شرح زیر می‌باشد: فصل اول: جایگاه عقل در تاریخ و نقش دانشمندان در جمع و توفیق میان فلسفه و دین؛ فصل دوم: آیا جمع و توفیق میان فلسفه و دین بر بنیاد یک اصل استوار است؟؛ فصل سوم: فیلسوفان قرون وسطای یهودی و جمع میان فلسفه و دین؛ فصل چهارم: نسبت میان عرفان و دین و بررسی قباله یهودی؛ فصل پنجم: ژرف‌اندیشی و باطن‌گرایی؛ فصل ششم: کابالا در دو بخش عملی و نظری؛ فصل هفتم: ابن باقودا در کتاب الهدایه الی فرائض القلوب؛ فصل هشتم: کتاب دلاله الحائرین و موسی بن میمون؛ فصل نهم: کوششهای فلسفی موسی بن میمون؛ فصل دهم: موسی بن میمون و نقی صفات حق تبارک و تعالی؛ فصل یازدهم: موسی بن میمون از علل اختلاف سخن می‌گوید؛ فصل دوازدهم: طرح شبهه با شایستگی فکری؛ فصل سیزدهم: پژواک سخنان فخرالدین رازی و شهاب‌الدین سهرودی در آثار ابن‌کمونه؛ فصل چهاردهم: اعتبار اندیشه و معتبر بودن نوشته در کارهای ابوالبرکات؛ فصل پانزدهم: معانی عقل براساس تفسیر ابوالبرکات؛ فصل شانزدهم: سعدیا گائون و صموئیل بن حفنی در موضع معتزله؛ فصل هفدهم: ابن جبیرول و جسارتهای فلسفی او.