تهران، قریه دیروز و کلان شهر امروز، روستایی کهن است که بیش از 200 سال از تاریخ پیدایش آن، به عنوان پایتخت، می‌گذرد. این شهر در طول تاریخ فراز و نشیب‌های بسیاری را پشت‌سر گذاشته است. یکی از مسائل قابل بررسی پایتخت، که در کتاب حاضر بدان پرداخته شده؛ سیر تحولات آب در تهران و تاثیرات فرهنگی آن بر جامعه شهری است. بنابر نوشته‌های تاریخی تا زمان صدارت حاج میرزا آغاسی، صدراعظم سلسله قاجار، مساله‌ای به نام تامین آب اهالی پایتخت به صورت جدی وجودی نداشت و آب مورد نیاز مردم از طریق جریان‌های دایمی کوهستان و قنوات تامین می‌شد، ولی در این دوره با فزونی جمعیت و بروز کم‌آبی صدراعظم به فکر تامین آب شهر از رودخانه‌های جاجرود و کرج افتاد که با اعتراض دهقانان جلگه تهران رو به ‌رو شد. وی مجبور گردید به حفر قنات‌های جدید در اطراف تهران مبادرت ورزد. تا این که بعدها با افزایش جمعیت تهران مساله تامین آب کم‌کم جدی و طرح میرزا تقی‌خان امییرکبیر مبنی بر اختصاص حقابه از رودخانه کرج برای تهران عملی شد. به طور کلی تحولات آب در تهران در طول تاریخ این شهر و گستره وسیع جغرافیایی بر زندگی جامعه شهری تاثیرگذار بوده است. برخی از عناوین مندرج در کتاب عبارت‌است از: آب در باورهای ایرانیان؛ قنات‌ها و روش‌های حفر آنها و قنات‌های تهران؛ سقاخانه‌ها، یخچال‌ها و کارکردهای آن‌ها؛ حمام‌های تهران؛ و آلودگی آب و لوله‌کشی در دوره پهلوی.