این کتاب در باب اخلاق عملی، به معرفی هجده فضیلت اختصاص دارد که عبارت‌اند از: ادب، وفاداری، دوراندیشی، میانه‌روی، شجاعت، عدالت، بخشندگی، دلسوزی، بخشایش، سپاسگذاری، افتادگی، سادگی، بردباری، پاکدامنی، نرم‌دلی، حسن نیت، شوخ‌طبعی، و عشق. به تصریح نگارنده: فضیلت عین نیکی در روح و در واقعیت است. نه نیکی مطلق، نه نیکی فی‌نفسه که کافی است آن را شناخت یا اعمال کرد. نیکی چیزی نیست که در مورد آن به تفکر پرداخته شود، بلکه باید عملی شود. فضیلت چنین است: تلاش برای خوب رفتار کردن، که این خوبی را خود این تلاش تعریف می‌کند. (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)