در مقدمه گلستان وقتی سعدی از "صیت سخن در بسیط زمین" یاد می‌کند می‌نویسد: "رقعه منشاتش را چون کاغذ زر می‌برند". در حکایتی از باب پنجم آن کتاب نیز می‌خوانیم که در کاشمر شعر او شهرت داشته است. در این سخنان حق با سعدی است زیرا دیری نمی‌گذرد که ابن بطوطه در قرن هشتم هجری در چین متوجه می‌شود خنیاگران بیتی فارسی را به آواز می‌خوانند که از اشعار سعدی بوده است. بعدها آوازه سعدی از مشرق به مغرب‌زمین رفت. کتاب حاضر دربرگیرنده تعدادی از مقالات نویسنده است که برخی از آن‌ها جنبه ادبی و برخی دیگر جنبه تاریخی دارد. یکی از مقالات کتاب نیز در خصوص زبان فارسی و ترجمه است. عنوان کتاب نیز عنوان نخستین مقاله است که به نام سعدی مزین است. تعدادی از این مقالات پیش‌تر در نشریات و کتب مختلف به چاپ رسیده که اینک برخی تغییرات در آن‌ها صورت گرفته و برخی دیگر نیز نخستین‌بار است که طبع و نشر می‌شود. (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)