میشل فوکو در این کتاب این مباحث و عناوین را مطرح کرده است: ماویکتوریایی‌هایی دیگر، فرضیه سرکوب، علم جنسی، سامانه سکسو الیته و حق مرگ و قدرت بر زندگی. نویسنده خاطرنشان می‌کند: گفتن این که سکس سرکوب نشده است یا گفتن این که رابطه سکس و قدرت رابطه‌ای از نوع سرکوب نیست، این خطر را دارد که فقط نوعی تناقض‌گویی سترون باشد. این گفته فقط مخالفت با نظری کاملا پذیرفته شده نیست، بلکه مخالفت با کل اقتصاد و کل منافع گفتمانی شالوده این نظر است. از همین دیدگاه است که می‌خواهم مجموعه‌ای از تحلیل‌های تاریخی را ارائه دهم که کتاب حاضر هم پیش درآمدی بر آن و هم بررسی اولیه آن است: تعیین مقاطع تاریخی مهم و ترسیم برخی مسائل نظری. درمجموع، هدف من بررسی جامعه‌ای است که از بیش از یک سده پیش بدین سو: ریاکاری‌اش را با جار و جنجال به باد انتقاد می‌گیرد، با پرگویی از سکوتش سخن می‌گوید، جزئیات ناگفته‌هاش را با سرسختی بررسی می‌کند، قدرت‌های اعمال کرده‌اش را افشا می‌کند و وعده رهایی از قوانینی را می‌دهد که موجب کارکردش بوده‌اند، می‌خواهم نه تنها این گفتمان‌ها، بلکه اراده حامل آن‌ها و نیت استراتژیک حامی آن‌ها را بررسی کنم.... نباید سکسوالیته را داده‌ای طبیعی تصور کرد که قدرت تلاش می‌کند آن را مطیع و سرکوب کند، یا حوزه‌ای مبهم که دانش تلاش می‌کند به تدریج آن را کشف کند. سکسوالیته نامی است که می‌توان به سامانه‌ای تاریخی داد: نه واقعیتی پنهان که تسخیر آن دشوار باشد، بلکه شبکه بزرگ سطحی که در آن برانگیختن بدن‌ها، تشدید لذت‌ها، تحریک به گفتمان، شکل‌گیری شناخت‌ها، و تقویت کنترل‌ها و مقاومت‌ها به طور زنجیروار و مطابق با چند استراتژی دانش و قدرت به یک دیگر متصل می‌شوند (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)