تخت جمشید یا "پارسه" یکی از پایتخت‌های چندگانه‌ی هخامنشیان بود که احداث مجموعه‌ی کاخ‌های آن از زمان داریوش اول هخامنشی آغاز شد. نگارنده در کتاب حاضر در شش فصل ضمن پرداختن به مهم‌ترین حوادث عصر هخامنشیان، بناها و بخش‌های مختلف مجموعه‌ی تخت‌جمشید را معرفی و به هنرهای به کار رفته در آن چون سنگ‌تراشی، پیکرتراشی، ریزه‌کاری، ستون‌سازی، رنگ‌آمیزی و لعاب‌سازی اشاره می‌کند. وی افزون بر داده‌های باستان‌شناسی به منابع مکتوب یونانی آن عصر نیز رجوع کرده است. فصلی از کتاب به یافته‌های تخت‌جمشید اختصاص دارد. در این فصل سی و سه اثر یافت شده در صفحه‌ی تخت‌جمشید معرفی شده است. نویسنده در دو فصل از کتاب به رویارویی اسکندر مقدونی با دنیای هخامنشی، لشکرکشی به ایران و شرح جنگ‌های او با سپاه هخامنشی و هم‌چنین درنوردیدن قلمروی هخامنشیان تا شرق و رسیدن به رود سند می‌پردازد. بخشی از این مطالب به فرجام تخت‌جمشید و غارت و به آتش کشیده شدن آن توسط سردار مقدونی اختصاص دارد. نویسنده در موضوع تصرف تخت‌جمشید از متون نویسندگان رومی و منابع دست‌اول درباره‌ی لشکرکشی اسکندر بهره برده است. (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)