اين مجموعه از شعرهايي با عناوين در خواب و بيداري، پرنده‌ي خوشبختي و آيا آفتاب دوباره خواهد دميد؟ نيز تعدادي داستان كوتاه با مضامين جدايي، فقر و خوش‌بختي، تشكيل شده است. براي مثال در شعر آيا آفتاب دوباره خواهد دميد؟ آمده است: من شماره‌ي فقر را/ با كفش‌هاي خود اندازه مي‌گيرم/ هرچه تنگ‌تر، پاره‌تر، بي‌رنگ‌تر/ درجه‌ي فقرمان بالاتر/ در جلوي درگاهي اتاق/ كفش‌ها به هم نيشخند مي‌زنند/ آن‌ها گورهاي كوچك آرزوهاي ما هستند/ آه كه اگر فقر، تب بود/ همه از شدتش مي‌سوختيم/ افسوس كه مرگ ما/ بي‌رنگ و بي‌صداست/ مرگ ما فقرا (منبع: خانه كتاب، كتيبه 4)