چیزی به نام فضا، فقط وقتی برای ما موجودیت می‌یابد که بتواند کیفیتی از کیفیات فیزیکی را برای ما تداعی کند و در جست‌وجوی کیفیتی است که ما نهایتا به گرانش رسیده‌ایم. اگر به خاطر گرانش نبود محال بود که چنین تصویر پیوسته‌ای از فضا داشته باشیم. پس باید گفت که گرانش، کیفیتی از فضا نیست، بلکه شیوه‌ای است که توسط آن فضا متبلور می‌شود. اگر وجود بر هرچیز دیگری پیشی دارد و اگر هرچیزی ماخوذ از وجود است، پس زمان هم باید ماخوذ از وجود باشد و مهم‌تر از همه این که وجود نمی‌تواند زمان‌مند باشد. نظر به تک‌بعدی بودن وجود رابطه‌ای که میان وجود و فضاست و در نهایت نظریه این که گرانش چیزی جز شیوه‌ی تبلور فضا نیست می‌توان گفت که خصلت تک‌بعدی وجود مستقیما قابل انتقال به گرانش است. به این معنی گرانش نمی‌تواند خود زمانمند باشد و باید هم‌چون پدیده‌ای بی‌زمان مجسم شود. نظریه‌ی پیام به ما می‌آموزد که هستی یک جسم را نمی‌توان در قلمروی مرکزی‌اش خلاصه کرد. طبق این نظریه، هر جسمی جهان را از هستی خودش می‌آکند و در همه‌ی نقاط گیتی اثری از آن وجود دارد و تنها شدت و ضعف آن فرق می‌کند. مجموعه نیز عبارت است از مرتبه‌ای از مراتب وجود هرگاه که مرتبه یا مراتبی از وجود را تحت مفهوم خاصی گرد هم آوریم، آن مفهوم خاص را مجموعه می‌نامیم بر طبق نظریه‌ی وجودی مجموعه‌ها، توحید چیزی جز درک حقیقت شعور تک‌بعدی انسان نیست. هم‌چنین توحید را نباید حمل بر شناخت آفریدگار کرد، بلکه توحید، شارح مهم‌ترین ویژگی انسان است. کتاب حاضر حاوی اندیشه‌هایی است که عمدتا بر اساس مکتب فلسفی اصالت وجود، نیز دو تعبیر نوین (وجود و عدم حرکت وجودی) بنا شده‌اند. بر این اساس نخست شرح مختصری از اصالت وجود درج گردیده است. سپس نظریه‌ی نوین گرانشی پیام و نظریه‌ی وجودی مجموعه‌ها شرح و کاربرد این مفاهیم درعلوم مطرح شده است. (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)