هفتاد و یکمین شماره از مجموعه‌ی از ایران چه می‌دانم؟گ چکیده‌ای است از پژوهشی مفصل درباره‌ی کبوترخانه‌ها در ایران که به دو شیوه‌ی کتابخانه‌ای و میدانی صورت پذیرفته و در چهار فصل تدوین گردیده است: کبوتر از نظر علمی و جایگاه آن در فرهنگ ایرانی، بررسی کبوترخانه‌های ایران، دیدگاه گردشگران خارجی از کبوترخانه‌های ایران و کالبد و معماری کبوترخانه‌ها. گفتنی است پرورش کبوتر از سه هزار سال قبل از میلادن در میان مصری‌ها، رومی‌ها و یونانی‌ها رواج داشته و پس از آن نیز ایرانیان، اعراب و ترک‌ها از این پرنده برای رساندن نامه‌های محرمانه، به خصوص به هنگام وقوع جنگ استفاده می‌کرده‌اند. در ادامه باید گفت در برخی کشورها از جمله ایران، پرورش متراکم کبوتر، متداول بوده است. بشر با ساختن برج‌هایی که امروزه کبوترخانه نامیده می‌شود (و عمدتا در اصفهان واقع شده) و حفره‌های زیادی دارد، کود این پرنده را (به منظور مصارف کشاورزی) استفاده می‌کرده است. از جمله کارکردهای این بناها می‌توان به این نمونه‌ها اشاره کرد: استفاده از گوشت کبوتر، بهره‌گیری از کود کبوتر در بخش صنعت و انرژی، کبوترخانه به عنوان میراث فرهنگی و طبیعی ایرانیان، و نیز جاذبه‌ی گردشگری این ابنیه. (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)