سّرالاسرار رساله‌ای ارزنده برای شناساندن اصول تصوّف و طریق ذکر برای وصول به معرفت، شناخت حق و محو و فناء فی‌الله است. این رساله، هرچند کوتاه و مختصر است، سالک را برای وصول به حقیقت در راهی که هم دشوار و هم شیرین است، پابه‌پا پیش می‌برد و رهنمون می‌سازد تا به او شیوه سلوک بیاموزد؛ البته خطرها و موانعی را که بر سر راهِ اوست به وی گوشزد می‌کند و او را در هر مرحله، از غافل‌شدن و خروج از راه راست بیم‌می‌دهد و بر حذر می‌دارد. درباره مؤلف عبدالقادربن‌ابی‌صالح، گیلانی شافعی جنبلی، شیخ بغداد بود. وی نوه دختری ابوعبدالله صومعی‌گیلانی است که از بزرگان مشایخ گیلان و مشهور به کرامات و احوال بوده‌است. شیخ در نیمه رمضان 471 در گیلان به دنیا آمد، در هجده سالگی عازم بغداد شده و تا پایان عمر در آنجا بوده. علوم شریعت، طریقت، لغت و ادب را به نیکی فراگرفت و بر همة آن علوم فراز آمد تا جایی که گوی سبقت از همگان ربود و در روزگار خویش، امام جنبلیان و شیخ آنان شد. او سرانجام در دهم ربیع‌الاخر سال 561 در سن 91 سالگی به سرای باقی شتافت.