در کتاب تصریح شده: فصل اول، مسئله ملیت‌گرایی‌ها در قرن بیست و یکم را بررسی می‌کند و در این باره به بحث می‌پردازد که کثرت‌گرایی فرهنگی تا چه اندازه همچون یک خطر یا یک سرمایه برای شکل‌گیری ملت و ایجاد جامعه‌ای ملی مورد توجه بوده است. فصل دوم فرهنگ‌های دیگر را که در رسانه‌های ملی مطرح می‌شوند معرفی می‌کند و در این باره به بحث می‌پردازد که دولت چگونه می‌کوشد تا محاسبات خود را برای دخالت مستقیم سایر فرهنگ‌ها در زمینه آموزش و پرورش تحمیل کند. ...در فصل سوم این تناقض ظاهری مطرح می‌شود که در زمانی که به نظر می‌رسد که جهان در حال انقباض است و به ما.... خبر می‌رسد که پایان تاریخ به سرعت در حال نزدیک شدن است، بر عکس، سنت‌های متمایز فرهنگی آشکارا دارند قوت وافرتری کسب می‌کنند و قادرند تاثیری اهرم‌وار بر فرایند‌های سیاسی بگذارند. فصل چهارم پس از اشاراتی مقدماتی درباره ماهیت گسترش نفوذ فرهنگی، تاریخچه پاسخ‌های داده شده به استقرار جمعیت‌های مهاجر در بریتانیا و ایالات متحده آمریکا در ازمنه جدید را دوباره پی‌گیری می‌کند و نشان می‌دهد که چه تلاش‌هایی به عمل آمد تا این تنوع نا معقول در عصری که ظاهرا متعلق به تقارن است، حل شود (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)