بیش از صدسال از کشف ضمیر ناخودآگاه می‌گذرد ولی هنوز روانکاری جای خود را به خوبی در بطن فرهنگ ایرانی نیافته‌است. مندرجات این کتاب حاکی از آن‌است که روانکاوی از جمله تنها شعب علمی است که توانسته‌است دقت و جدیدیت علمی را با اصول انسانی تلفیق کند. روانکاوی قبل از هر چیز مبادله‌ای است انسانی و طریقی که فرد در جهت شناخت خویش اتخاذ می‌کند. چنین شناختی در روانکاوی مشروط به قبول محدودیت و منوط به تعهد این تناهی است. هرگونه کوششی که در جهت کنتل و در پی تمامیت باشد، مخالف اصول روانکاوی است و امکان چنین طی‌طریقی را از میان می‌برد. در این کتاب، نویسنده سعی کرده است اصول عمده روانکاوی فروید و لکان را در حد امکان به نحوه جامع مورد بررسی قرار دهد. در این مهم کوشش بر آن بوده که مطالب نه تنها برای مبتدیان قابل دسترسی باشد، بلکه برای اصحاب فن نیز مفید واقع‌گردد. لذا کتاب حاوی قرائت‌های متعددی است و در عین حال می‌تواند بصورت مرجع نیز بکارآید.