این کتاب، ترجمه است از((کمدی الهی)) اثر سترگ دانته شاعر ایتالیایی ( 1265ـ 1321م) .دانته در این اثر در مرکز دنیایی خیالانگیز قرار گرفته که با تناسب و خوشآهنگی خاص، عالم شاعرانه، عالم الهی و دنیای محسوس و مافوق محسوس را به هم میپیوندد .در این سفر روحانی که شاعر در جست و جوی خیر مطلق است، عشق بشری نیز سهمی دارد ;بشری که زیبایی را دوست دارد، زیرا خدا کمال همه زیباییها و عشقهای مخلوق است .دانته در اثر حاضر به نقطهای میرسد که عالم طبیعت و عالم رحمت الهی یک دیگر را تلاقی میکنند و به این طریق او داور زندگان و مردگان میشود .((دوزخ)) در کتاب دانته قلمرو ظلمت است ;گرداب دردناکی که آدمی در آن لحظهای که زندگی عقلانی و آمیخته با فضیلت و تقوا را رها میکند و از روشنیها دست میکشد، در قعر این گرداب سرنگون میشود .به دیگر سخن، بشر در دوزخ به گرداب زندگی خودخواهانه غوطهور میگردد، شعور زیستن را از دست میدهد و همه عمر را تنها در عالم خودپرستی میگذراند ... مقدمه مفصل دوزخ، نوشتهای است از((آندره پزار)) در باب این کتاب .در چاپ حاضر تصاویری سیاه و سپید از ماجرای داستان به طبع رسیده است .. جلد دوم ((برزخ))، با مقدمه((دوروتی.ال.سهیرز)) آغاز میشود .سپس متن اصلی کتاب فراهم میآید .برزخ در اثر دانته کوه دشواری است با سراشیبیها و پرتگاهها که در میان اقیانوس هستی قد برافراشته و آدمی پس از صعود به قله آن به آسمانها دست مییابد .((برزخ)) مکان واسطهای است برای دست یافتن به گلهای صلح و آرامشی که با خواستها و سرنوشتهای طبیعت بشری هماهنگی دارد . در واقع عالم برزخ قلمروی آزاد است و هر کس میتواند از میان همه وسیلهها، آن را برگزیند که به هدف نزدیکتر است .بهشت زمینی در قله کوه برزخ قرار دارد که به دشتی سبز منتهی میشود....در لابهلای کتاب چند تصویر سیاه و سپید به چاپ رسیده است. جلد سوم در باب بهشت کمدی الهی نگارش یافته ـ فراهم آورده است .((بهشت)) در کتاب دانته عبارت است از زندگی ابدی که در جریان زمان جای دارد و زندگی مافوق طبیعی و عالم رحمت الهی است .دانته پس از آن که روشنایی را تماشا میکند، نگاهش را به سوی((بئاتریس)) برمیگرداند که او نیز نگاه خویش را به جانب خدا معطوف داشته است .دانته در حالی که زیبایی بئاتریس را میستاید، ناگهان احساس میکند که تغییر شکل داده و خدا در نظرش موضوع اصلی معرفت و عشق گشته است .دانته در قله زندگی اجتماعی و سرشار از تلاش و کوشش در سفر به ابدیت، به آرامشی که همه عمر در پی آن بوده است، دست مییابد ... . (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)
0 نظر