به اعتقاد مؤلف کتاب، ابوعلی سینا با توجه به‌این‌که دارای نظام منسجم فلسفی بوده، در فلسفه سیاسی و حکمت هم، آثار و نظریاتی دارد که اساس آن بر نظریات وی در وجودشناسی، معرفت‌شناسی و نبوت استوار است. ماحصل این فسفله، بر پایه رعایت فضیلت، تخصص، ایمان و اصل شورا، نزدیک به چیزی‌است که امروزه جمهوریت و مردم‌سالاری دینی نامیده‌می‌شود. در ادوار بعد از ابن‌سینا نیز، فیلسوفان متعددی همچون خواجه نصیر طوسی، غزالی، فخررازی، اثیرالدین ابهری، ابن‌باجه، ابن‌رشد، ملاصدرا، ابن‌طنیل و سهروردی تحت تأثیر او بوده‌اند که در این پژوهه، این امر دربارة دو فیلسوف اخیر، بررسی شده‌است.