پژوهنده در این اثر سعی دارد ((بوف کور)) هدایت را از طریق نشانه‌شناسی بررسی کرده و ژرف ساخت آن را به دست دهد .وی از این منظر اذعان می‌دارد :((سبک هدایت، خصوصا در بوف کور، بیش از هر سبک دیگری پرده از رازهای نویسنده برمی‌دارد .در این قصه، که قصه زندگی او و پدران ما است، فضای دوره جوانی نویسنده و گیرودار مشروطه‌خواهی با توصیف دلکشی باز نموده می‌شود .در این فضا دو نکته اساسی مطرح می‌شود1 :ـ آزادیخواهی، 2ـ گرایش به زمین: گزارشگر که از ستم شاهان خودکامه جانش به لب رسیده است، مدام به سوی زمین خم می‌شود .این گرایش، دلالت‌گر نیاز به بهبود شرایط مادی زندگی و بینش تازه‌ای است که در جوانان مبارز به چشم می‌خورد .هر زبان نمی‌توانست این مسائل را باز نماید .هنر هدایت، کشف این زبان نمادین و گویا است .((دنیای خیامی))، ((عقاید بودایی))، ((هدایت اگزیستانسیالیست)) و ((ارزش سبک در بوف کور)) از جمله مباحث این کتاب است. (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)