هانس ـ کئورگ گادامر، فیلسوف معاصر آلمانی، بیش از هر چیز به دلیل هرمنوتیک فلسفی خود، شناخته شده است .هرمنوتیک فلسفی به عقیده او مربوط می‌شود به فرآیند مهم آدمی که به ناچار دوری (circular)است . ...رهیافتی با واسطه به خود فهمی در انطباق با مدل مکالمه با متن‌ها و کارهای دیگران است .مفهوم گفت و گو [یا دیالوگ] این جا به معنای پرسش و پاسخ بر گرفته از افلاطون است .این گونه فهم هرگز به شناخت مطلق تبدیل نمی‌گردد .متناهی یا کران‌مند است .چون ما مقید به موقعیت تاریخی خویشیم، و جزئی است زیرا علاقه ما به حقیقتی است که به فهم آن برسیم . گادامر پایه فهم را زبان و گفت و گو، به تفکیک از ذهنیت، قرار می‌دهد .... گادامر در این کتاب درباره اندیشه فلاسفه یونان باستان بحث می‌کند : موضوع سخن آغاز فلسفه یونان است که در عین حال آغاز فرهنگ غرب نیز هست .این موضوع فقط از نظر تاریخی مورد علاقه نیست، بلکه همچنین به مشکلات جاری فرهنگ خود ما مربوط می‌شود که امروز نه تنها به مرحله دگرگونی بنیادی، بلکه به مرحله عدم یقین و عدم اعتماد به نفس رسیده است . بنابراین، تلاش می‌کنیم با فرهنگ‌های یکسره از انواع متفاوت رابطه برقرار سازیم که، بر خلاف فرهنگ خود ما، از فرهنگ یونان سرچشمه نگرفته‌اند ...کتاب در قالب این موضوعات به فارسی ترجمه شده است :معنای آغاز، شیوه دسترسی هرمنوتیک به آغاز، شالوده محکم :افلاطون و ارسطو، حیات و نفس فایدون، نفس در میانه طبیعت و روح، از نفس به لوگوس :ثتای تتوس و سوفسطایی، شیوه عقاید نگاری ارسطو، اندیشه ایونیایی در سماع طبیعی ارسطو، پارمنیدس و گمان‌های میرندگان و پارمنیدس و هستی (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)