این کتاب که از روی نسخه‌ای خطی، متعلق به کتابخانه شادوران دکتر اصغر مهدوی به چاپ رسیده‌است، شرحی است بر یکی از آثار کلامی متکلّم بصری نیمه اول قرن پنجم، ابومحمدحسن‌بن‌احمد‌بن‌متوّریه، معروف به ابن‌متورّیه (متوفی 468 یا 469)، که شاگرد قاضی عبدالجبار معتزلی و از پیران مکتب کلامی بهشمیه بوده‌است. کتاب التذکره‌فی ‌احکام‌الجواهر و الاعراض، به‌طور کلی به بحث طبعیّات در کلام معتزلی می‌پردازد. اما شرح کتاب (کتاب حاضر) از شارحی ناشناخته (احتمالاً از زیدی‌های شمال ایران) و حاصل درسهای اوست. از فوائد مهم این شرح، مطالبی است که شارح از آثار معتزلیان پیشین نقل می‌کند، آثاری که تاکنون پیدا نشده‌است. شایان ذکر است که اصل کتاب «التذکره فی احکام الجواهر و الاعراض» قرار است به تصحیح دانیل ژیماره به چاپ برسد و بخشی از این اثر هم در سال 1975 توسط سامی نصر لطف و فیصل بدیرعون در قاهره چاپ ‌شده‌است. کتاب از چاپ نفیس دورنگ، صحافی مناسب و فهارس دقیق برخوردار است.