نویسنده در چهار بخش، تجدد و تجدد ستیزی را واکاوی و ارزیابی می‌کند .او در بخش اول، سرآغاز تجربه تجدد را با توجه به تاریخ بیهقی و تذکره الاولیا و گلستان سعدی و رستم‌التواریخ شرح می‌دهد .و در بخش دوم، تجدد را در عصر استعمار پی جویی می‌کند .از همین رو سه موضوع سفرنامه ناصرالدین شاه، محله ن کاوه و تراژدی فرنگ را مطرح می‌سازد .وی در بخش سوم آثاری را با توجه به اندیشه تجدد ارزیابی و تحلیل می‌کند که از آن جمله‌اند :بوف کور هدایت، عقل آبی شهر نوش پارسی‌پور، و بره‌ی گمشده‌ی راهی گلشیری، و در آستین مرتع سعیدی سیرجانی .بخش پایانی کتاب، شامل نقد کتاب‌های حلقه صفویه، قبله عالم، مدرنیته و اندیشه انتقادی است .وی در نقد کتاب مدرنیته و اندیشه انتقادی آورده است :به جز در مواردی انگشت شمار، مدرنیته و اندیشه انتقادی .هیچ اشاره‌ای به مسائل ایران ندارد .گرچه آقای احمدی در ایران زندگی می‌کند .اما در فضای اروپا می‌اندیشند و این واقعیت هم مایه قوت و هم نشان ضعف کتاب است . (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)