این کتاب شرح مشاهدات و گزارش سفر، سیاح و ماجراجوی بلژیکی، "ارنست اورسل" است. او در سال 1858 به دنیا آمد و در رشته حقوق درجه دکتری گرفت. "اورسل در این سفر نه فرستاده سیاسی است و نه مامور موظف نظامی و یا مستشار حکومتی. او حتی مانند شاردن یا تاورنیه به هوای تجارت و سوداگری به مشرق زمین نیامده است. بلکه پژوهشگری است کنجکاو که فقط به انگیزه تحقیق و تفحص قدم در این راه گذاشته است". او در سال 1882 سفرش به قفقاز و ایران را آغاز نمود. آگاهی های وی درباره مردم و آداب و سنن و آثار تاریخی و اوضاع روز مناطق قفقاز، گرجستان، ارمنستان، داغستان و ایران درخور اهمیت است. پیش از این، قسمت مربوط به ایران این سفرنامه، در فروردین 1353 توسط انتشارات زوار در تهران منتشر گردیده است. اینک متن کامل آن به فارسی ترجمه و انتشار می یابد. مطالب کتاب از این قرارند: از پوتی به تفلیس، تفلیس خرابه های آنی، ارمنستان علیا، ایروان و اچمیادزین، علفزارهای تاتار، باکو، کرانه های خزر، گیلان، کوه خرزان، قزوین، از قزوین تا تهران، تهران (وضع شهر، ارگ، کاخ ها، اطراف تهران)، ایران امروز، مازندران، دریای خزر، داغستان، چچنیای کوچک، و جاده گرجستان. در پایان نمایه های مختلف اسامی آمده است (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)