نویسنده در این کتاب با استناد به پاره‌ای اسناد و مدارک، همچنین تجارب شخصی ـ در مقام یکی از بنیانگذاران((سازمان دانشجویان دانشگاه تهران)) ـ تصویری از پیشینه مبارزات دانشجویی در فاصله سال‌های 1320تا 1332ش به دست می‌دهد .کتاب در چهار بخش فراهم آمده است .بخش نخست نگاهی است به پیشینه تاریخی مبارزات دانشجویی در ایران، از مدرسه سیاسی و مدرسه فلاحت و جنبش مشروطه تا تاسیس دانشگاه تهران و اعتراضات دانشجویی دوران رضاشاه و گروه 53نفر .نویسنده در بخش دوم که دوران پس از سقوط دیکتاتوری رضاشاه را شامل می‌شود چگونگی سازمان‌دهی مبارزات دانشجویی و تشکل‌های مختلف دانشجویی و برخی اقدامات آنها را بررسی می‌کند .از جمله مطالب این بخش عبارت‌اند از :تشکیل اتحادیه دانشجویان دانشکده فنی، اتحادیه دانشجویی دانشکده علوم و ادبیات، اتحادیه دانشجویان دانشکده کشاورزی، اعتصاب عمومی دانشجویان در سال 1325، سازمان دانشجویان کوی دانشگاه، سازمان دانشجویان دانشگاه تهران، و تظاهرات 8آبان .1330در بخش سوم، گوشه‌هایی از مبارزات و جریانات دانشجویی در سال‌های پس از کودتای 1332اشاره شده است از آن جمله :تحصن شبانه دانشجویان در دانشگاه تهران : هفتم بهمن 1339، جنبش‌های چریکی دانشجویان، و جنبش دانشجویان ایران در خارج از کشور .بخش چهارم شامل نتیجه‌گیری و هفت پیوست است از جمله :اساسنامه سازمان دانشجویان، دو سخنرانی و فهرست اسامی دانشجویان اخراجی یا زندانی .در صفحات پایانی تعدادی عکس و فهرست اعلام ضمیمه شده است .گفتنی است سازمان دانشجویان دانشگاه تهران در سال 1327ه‌.ش شکل گرفت و تا پایان کودتای 28مرداد 1332ش بسیاری از تحولات دانشجویی تهران، متاثر از آن بود (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)