این کتاب به بررسی پیدایش تجسم، تصویر ذهنی و نماد آفرینی در بازی و رویا می‌پردازد، دوره‌ای از رشد را در نظر می‌گیرد که طی آن اندیشه تجسمی نوظهور به تدریج به سوی اندیشه منطقی و مفهومی پیش می‌رود. پیاژه با مطالعه دقیق این دوره، نظریه روانکاوان مشهوری مانند فروید، سیلبرز، آدلر و یونگ را بررسی و نقد می‌کند و نظریه علمی جالبی درباره نماد آفرینی «خودآگاه و ناخودآگاه» ارائه می‌دهد. کتاب در سه بخش تنظیم شده است. بخش اول: پیدایش تقلید بخش دوم: بازی بخش سوم: تجسم شناختی