نویسنده در این کتاب داستان اقامت 25 ساله "سرپرسی مولر سایکس" (1867 - 1945) را در ایران بازگو نموده است. "پرسی سایکس، در سال‌های دهه 1890، از سوی اداره اطلاعات ارتش، ابتدا به عنوان کاشف و جاسوس و سپس برای افتتاح کنسولگری در امتداد مرزهای شرقی ایران، به این کشور فرستاده شد. وظیفه او جلوگیری از پیشروی روس‌ها به سوی هند بود. او بی آن که حقوق دریافت کند. هزاران کیلومتر را سوار بر اسب بیابان‌ها و کوه‌های صعب العبور و اغلب همراه با خواهر آهنین اراده‌اش که تا وقتی ازدواج نکرده بود خانه او را اداره می‌کرد، می‌پیمود. هنگامی که در دورانی پر آشوب در مشهد کنسول شد، توانست در کنسول‌گری روسیه، دست تنها و فقط با دیپلماسی، تلاش روس‌ها را برای انضمام شمال شرقی ایران خنثی کند...".